کشف شمشیری در سواحل شرق کانادا که متعلق به روم باستان است، یکی از چندین نشانههای یافت شدهایست که نشان میدهد ممکن است رومیان دو قرن پیش در این مکان استقرار داشتهاند که ۸۰۰ سال پیش از ورود وایکینگها به این مکان بوده است.
شمشیر در سواحل جزیره اوک، استان نوا اسکاتیا، طی تحقیقاتی که بر مبنای افسانهها و روایات قومی محلی در مورد گنجی دفن شده از در این جزیره بود، کشف شد. این تحقیقات در شبکه تلویزیونی محبوب History Channel با عنوان «نفرین جزیره اوک» توسط مردم دنبال میشد.
«جیهاتن پولیتزر» در فصل دوم برنامه وارد شد. تیم وی تحقیقاتشان را در این جزیره هشت سال پیش از برنامه سال ۲۰۱۳ شروع کرد.
پولیتزر به اپک تایمز اطلاعات منحصر به فردی در مورد اکتشافات جدید صورت گرفته در جزیره داده و گفته است که شمشیر نظریه حضور رومیان در این مکان را تأیید میکند.
پولیتزر یک کارآفرین شناخته شده و مخترع است. وی کمی بیش از یک دهه پیش، با تحقیق درباره تاریخ از دست رفته این بخش از کانادا و در مقام یک محقق و نویسنده مستقل با کارشناسان بسیاری همکاری داشت و در حالی که به بررسی رمز و راز جزیره اوک مشغول بود، معروف شد.
در حال حاضر نظریه او در مورد حضور روم باستان در این جزیره با مقاومت روبرو شده است؛ چراکه مخالف نظریه پذیرفته شده حضور وایکینگها به عنوان اولین کاشفان قدیمی است که موفق به ساخت دنیای جدید شدند.
وی ایده مورخان و باستان شناسان را زیر نظر برده و میگوید که آنها با توجه به ایدههای از قبل تعیین شده مسائل را مورد بررسی قرار میدهند به طوری که تغییر این ایده تحولی بزرگ است؛ پس حضور رومیان را قبول ندارند.
به گفته پولیتزر اعتبار شمشیر کشف شده در جزیره با استفاده از بهترین آزمایشات تایید شده است.
شمشیر به تنهایی حضور رومیان را در جزیره اوک ثابت نمیکند. این امکان وجود دارد که فردی در حدود چند صد سال پیش در حالی که این عتیقه را از روم در دست داشته با کشتی خود را به نزدیکی این جزیره رسانده است. یا ممکن است کاشفان دیگری شمشیر را در این منطقه جا گذاشته باشند.
اما شواهد و آثار دیگر نیز در این مکان پیدا شده است که به سختی میتوان گفتههای پولیتزر را رد کرد.
با توجه به آزمایشگاههای دولتی آمریکا از سایر وسایل کشف شده که مورد مطالعه قرار گرفته میتوان به سنگی با رونوشتی به زبان امپراتوری روم باستان، تپه دفن شده به سبک روم باستان، پیکانهای کمان پولادی و سکه مربوط به روم باستان اشاره کرد.
شمشیر
ترکیب فلزی شمشیر با استفاده از اشعه ایکس (XRF) تأیید کرد که شمشیر متعلق به زمان روم باستان است. تست XRF که با استفاده از اشعه، اتمها در فلز را تحریک میکند برای مشاهده چگونگی ارتعاشات اتمها استفاده میشود. محققان همچنین میتوانند نوع فلزات را مشخص کنند. در میان مواد شناسایی شده در شمشیر فلزاتی چون روی، مس، سرب، قلع، آرسنیک، طلا، نقره، پلاتین شناسایی شد.
به گفته پولیتزر این یافتهها با متالورژی روم باستان هماهنگ است. برنز مدرن از سیلیکون به عنوان یک آلیاژ اصلی استفاده میکند اما سیلیکون در شمشیر وجود ندارد.
تاکنون چندین شمشیر مشابه در اروپا یافت شده است. اما این مدل شمشیر یک تصویر از هرکول بر دسته شمشیر آن هک شده است و اعتقاد بر این است که این شمشیر تشریفاتی است و توسط امپراتوری کومودوس به گلادیاتورها و جنگجویان برجسته داده شده است. موزه ناپل یک کپی از شمشیر را در مجموعه خود ساخته است.
اگرچه کپی ساخته شده در ظاهر با شمشیر پیدا شده در جزیره اوک فرقی ندارد، اما پولیتزر میگوید که آزمایشات انجام شده تأیید میکنند که شمشیر اصلی یک ماکت چدنی نیست. شمشیر همچنین دارای یک اهن ربا است که در جهت یابی کمک میکند و این مورد در مدل کپی آن وجود ندارد.
برنامه History Channel شمشیر را از یکی از ساکنان محلی به دست آورده طوری که شمشیر از سال ۱۹۴۰ بین اعضای خانواده دست به دست شده است. شمشیر در واقع به طور غیر قانونی کشف شد. یابندگان هرگز در مورد کشف خود با کسی صحبت نکردند و تنها این اواخر به دلیل علاقه مردم به گنجهای دفن شده در جزیره اوک، این موضوع عمومی گردید.
یک کشتی شکسته نیز در نزدیکی جایی که شمشیر کشف شد شناسایی شده است. تیم پولیتزر با استفاده از سونار مکان مورد نظر را اسکن کرده است و تحقیقات وی که در برنامه نیز پخش شده است، وجود یک کشتی شکسته زیر آب را در همان محل تأیید کرده است.
بر همین اساس تیم تحقیقاتی پولیتزر و سایر محققان خواستار حمایت دولت برای جستجو در زیر آب و بازیابی آثار مکشوفه از کشتی شکسته شدند.
برنامه «نفرین جزیره اوک» در ۱۹ ژانویه شمشیر رومی را نشان داد. پولیتزر پیشنهاد کار در مقام یک مشاور را برای فصل سوم رد کرد. او احساس میکرد که رویکرد برنامه برای تحقیقات و ادامه کار مناسب نیست.
فیلم نشان میدهد که شمشیر برای مطالعه و کشف ترکیبات شیمیایی به دانشگاه سنت ماری در هالیفاکس، نوا اسکوشیا به دکتر «کریستا بروسو»، استادیار شیمی سپرده میشود.
وی طی تحقیقاتش متوجه شد شمشیر از فلز روی، نوعی برنج مدرن ساخته شده است.
پولیتزر در این باره گفت: «برای ما عجیب بود که آنها از چنین روشی ابتدایی برای آزمایش بر روی شمشیر استفاده کردند. آزمایش خوب و حرفهای نبود. اما آنچه که ما را حتی گیجتر کرده، این واقعیت است که یافتهها با آزمایشات XRF متفاوت هستند و آنها نتوانستند اشارهای به استفاده از آرسنیک در ساخت شمشیر کنند.»
وی همچنین گفت که از وجود سایر فلزات در شمشیر و آهن ربا هم حرفی به میان نیامده است.
پولیتزر معتقد است که برنز استفاده شده در شمشیر ممکن است از یک معدن در برنیگربرگ، آلمان گرفته شده است. دو شمشیر رومی با مدل مشابه در نزدیکی سکونتگاههای روم باستان در این مکان یافت شده است و در این معدن، روی به طور طبیعی در سنگ معدن ایجاد میشود. به نظر وی ممکن است فلز روی شمشیر بعدا در آن ایجاد شده و به آن اضافه نشده است.
دکتر بروسو شمشیر را با ترکیبات برنجی در نظر گرفته است. برنج و برنز هر دو آلیاژهای مس هستند و هر دو توسط رومیان باستان مورد استفاده قرار گرفته است. با این حال پولیتزر گفت که شمشیر را باید در بخش برنز طبقه بندی کرد؛ به این دلیل که روی به طور طبیعی در آن ایجاد شده است و به آن اضافه نشده است.
وی همچنین امیدوار است آزمایشات بیشتری توسط دانشمندان با تجربه در زمینه آثار باستانی رومی انجام شود و این آزمایشات روی سایر آثار کشف شده در این جزیره که احتمال حضور رومیان را نشان میدهد، انجام شود.
سنگی از سرزمین شرقی باستان
در سال ۱۸۰۳، سنگی در ۲۷ متری زیرِ زمین در جزیره اوک کشف شد و «سنگ ۹۰ فوتی» نام گرفت.
اولین گروه گنجیابی جزیره، مردانی جوان بودند که فرو رفتگی روی زمین را دیدند. بر بالای فررفتگی درخت بلوطی تنومند بود که بر روی آن قرقرهای قرار داشت. از کنجکاوی زمین را کندند و چوبهایی را با فواصلی یکسان به سمت پایین یافتند. سپس سنگ را یافته و از خاک خارج کردند. پیش از آنکه بتوانند بیشتر به سمت پایین بروند، آب دریا گودال را در بر گرفته بود. چنین طراحی شده بود که اگر کسی تلاش کند به گنجینه دست یابد، با آب دریا که به آن وارد میشد غرق میگشت.
بر روی سنگ ۹۰ فوتی علامتی ناشناخته و قدیمی نوشته شده است. پس از کشف رمز مشخص شد که نوشتهها در سال ۱۹۴۹ رمزیابی شده بودند و چنین میگوید که گنج پنهان شده ۱۲ متر پایینتر از این سنگ است.
با آنکه نقاشیهایی از این سنگ باقی مانده، خود سنگ در سال ۱۹۱۲ گم شده بود. پولتزر به طور انحصاری به اپک تایمز اعلام کرد که سنگ را یافته و آنالیز سنگ نشان میدهد که ممکن است سنگ ارتباط قوی به امپراتوری روم باستان داشته باشد.
سنگ از طرفی شخصی که به جزو گروه گنج یابی جزیره است به پولتزر داده شد.
پولیتزر گفت که تعبیر نوشتههای بر روی سنگ که به سال ۱۹۴۹ برمیگردد اشتباه انجام شده است. نوشتههای روی سنگ با استفاده از یک برنامه کامپیوتری که به یک پایگاه داده از زبان مرتبط است، خوانده شده و نشان میدهد که سنگ نوشتهها مربوط به امپراتوری روم باستان است.
نوشتههای حک شده بر روی سنگ ۹۰ فوتی، از زبان پروتو-سینتیک است که ملوانهای باستان به عنوان یک زبان مشترک برای برقراری ارتباط در بنادر در زمان امپراتوری روم استفاده میکردند.
نوشتههای حک شده بر روی سنگ ۹۰ فوتی ، از زبان پروتو-سینتیک است که ملوانهای باستان به عنوان یک زبان مشترک برای برقراری ارتباط در بنادر در زمان امپراتوری روم استفاده میکردند.
پولیتزر گفت که از آنجا که سنگ ۹۰ فوتی در سال ۱۸۰۳ کشف شده است، نمیتواند جعلی بوده باشد.
با استفاده از مشاهدات پولیتزر گمان میکند که جنس سنگ از یک نوع متمایز به نام سنگ آذرین امپراطوری است که به طور طبیعی در شمال امریکا وجود ندارد. ادامه آزمایشات ترکیب معدنی سنگ را مشخص خواهد کرد.
تخمین زده میشود که درخت زمانی که قطع شده هزار ساله بوده است و مشخص شده است که صدها سال قبل به درخت ضربه زده شده، اما معلوم نیست که چه زمانی درخت برای تهیه الوار، تکه تکه شده است.
تحقیقات دقیقتر بر روی پیکانها زمانی صورت گرفت که به یک آزمایشگاه تست سلاحهای نظامی ایالات متحده فرستاده شدند.
این آزمایشگاه اظهار داشت که پیکانها از دوره زمانی ایبریا «Iberia» آمده است و برای تهاجمهای مختلف امپراتوری روم و یا با عملکرد شمشیر استفاده میشده است.
در حال حاضر اسناد و مدارک در اختیار مسئولان جزیره قرار دارد و اپک تایمز نمیتواند نتایج آزمایشگاه را بدون مدارک تأیید کند. در حالی که History Channel به سؤالات اپک تایمز پاسخی نمیدهد، پولیتزر از تأیید و مشاهده نتایج آزمایشات از طریق تماس با سیستم ارتش ایالات متحده در ناتیک، ماساچوست خبر داد.
پولیتزر درباره نتیجه دیدارش با ریک لاگیلاس از برنامه «نفرین جزیره اوک» به اپک تایمز گفت: «پاسخ دادند که نام ما را استفاده نکنید، ما را در نتایج این تحقیقات شریک نکنید، از نام دانشگاه استفاده نکنید. و به کسی نگویید که این ابزار را برای آزمایش نزد ما فرستادهاید. این خطرناک است، این کار حرفه من را به خطر میاندازد. من نمیخواهم به هیچ وجه درگیر این مسئله شوم.»
به گفته پولیتزر، این ادعا را که رومیها این ابزار را به دنیای جدید آوردند، ثابت میکند.
تپههای خاکسپاری باستانی به سبک روم باستان
در سواحل جزیره اوک تپههای زیر آب رفتهای وجود دارند که به گفته «جیمز پیشورز» استاد دانشگاه ویسکانسین-مدیسن منشاء بومی آمریکا ندارند.
جیمز پیشورز در مقاله خود گفت: «به نظر من تپههای زیر آب به سبک خارجیست و به سبک بومی نوا اسکوشیا و یا بومی آمریکا شمالی نیست.»
وی در مقاله توضیح میدهد که شواهدی وجود دارد که نشان میدهد رومیها آن را در نوا اسکوشیا ساختهاند. مقاله با کمک پولیتزر و چند دانشمند دیگر بزودی منتشر خواهد شد.
پیشورز همچنین گفت: «تپهها بین سالهای ۱۵۰۰ قبل از میلاد مسیح و ۱۸۰ سال بعد از میلاد مسیح ساخته شده است.»
به گفته وی تپهها با سنگ پرشدهاند و همانند تپههای باستانی اروپا و سرزمین شام در زمانهای قدیم است و با علم ستاره شناسی همگام است.
تیم پولیتزر تپههای زیر آب را با استفاده از اسکن و گرفتن عکس توسط غواصان بیشتر بررسی کرد.
ارتباط سنگ و روم باستان
پولیتزر گفت که آثار دیگری در این جزیره یافت شده است که ممکن است، با مطالعه بیشتر این نظریه را که رومیها در این منطقه استقرار داشتند، پشتیبانی کند. برای مثال کشف سنگی با علائم رومی در جزیره.
این مسئله باعث تحقیقات و همکاری بیشتر تیم پولیتزر با کارشناسان زبان باستانی و مقایسه علائم با دیگر کاراکتر کتیبه شناخته شده رومی است. انتظار میرود که علائم متعلق به بخش ناوبری روم باستان باشد.
سنگ نگارههای کشف شده در نوا اسکاتیا به گفته تیم پولیتزر به دریانوردان باستان و سربازان رومی برمیگردد.یک سکه کارتاژ (از تونس باستان) در نزدیکی جزیره اوک پیدا شد و توسط دکتر «جورج باردن» از انجمن جغرافیایی سلطنتی کانادا تأیید شد. وی همچنین صحت دو سکه ۲۵۰۰ ساله کارتاژ که به طور تصادفی در نزدیکی اقیانوس دارتمت، نوا اسکاتیا پیدا شده است را تأیید کرده است.
پولیتزر معتقد است که از آنجا که رومیها در ساخت کشتیهای بزرگ و یا در بخش دریانوردی مهارت کافی نداشتند از کارتاژها (تونسیهای باستان) برای کشتی سازی و سفرهای دریایی کمک گرفتند.
پولیتزر اشاره کرد که اگر کسی از او بپرسد که آیا او میتواند شخصا از اقیانوس اطلس با کشتی عبور کند، جوابش بله است، نه به این خاطر که او شخصا میتواند قایقرانی کند، بلکه چون میتواند سوار یک کشتی شده و به کمک ان از منطقه عبور کند. این مسئله برای رومیان نیز صحت دارد.
«مایرون پین» از دانشگاه ایالتی اوکلاهما گفت که معتقد است که در زمانهای پیش از کلمبوس دریانوردان باستان سفر «هاپ» داشته باشند. آنها طی مسیر دریایی در بریتانیا، ایسلند، گرینلند، جزیره بافین، کیپ برتون و در نهایت جزیره اوک توقف داشتند.
به گفته پولیتزر جزیره اوک ایستگاه آخر انتخاب شده است؛ چرا که آب اقیانوس در آن منطقه تمیز و شفاف بوده است و درختان بلوط بلند در امتداد خط ساحل کشیده شده بودند.
پولیتزر امیدوار است که آثار یافت شده در جزیره توجه کارشناسان دنیا را به خود جلب کند و این منطقه را تحت بررسی قرار دهند. اثبات حضور رومیان باستان در کانادا تحولات بزرگی را از مردمان اولیه کانادا به وجود میآورد.
