کشف ساختارهای دست بشر مربوط به ۱۷۶هزار سال پیش، برداشت اولیه از انسان نئاندرتال را زیر سوال می برد
کشفی باورنکردنی، ممکن است هر آنچه را که در مورد انسان باستان میدانستیم، زیر سوال ببرد.
غار برونیکل در جنوب غربی فرانسه، در سال ۱۹۹۰ کشف شد. در فاصله ۳۳۶ متری از ورودی این غار و در بزرگ ترین اتاق آن، حدود ۴۰۰ قطعه استالاگمیت، که بصورت هدفمند چیده شده‌اند، یافت شده است.
استالاگمیت یا چکیده، ستونی از مواد معدنی است که از کف غار بالا می آید. چکیده در زیر قندیلی به نام چکنده به‌وجود می‌آید و این دو به مرور زمان به هم می‌رسند و ستون واحدی را تشکیل می‌دهند.
چکیده های یافت شده به صورت دو حلقه، یکی بیضی ۴ در ۷ متر و دیگری دایرهای با قطر ۲ متر چیده شده‌اند. حلقه ها که حداکثر ارتفاعشان به ۳۰ سانتیمتر می رسد، در چکیده هایی در نقش تکیه گاه فرو رفته و عمودی نگه داشته شده‌اند.
از برش‌های کف غار، علائمی از سوختگی دیده می‌شود. سطوح سیاه و قرمزی که در اثر حرارت ترک خورده اند و آثاری از استخوان سوخته نیز پیدا شده است.
پس از ۲۶ سال از کشف این غار، حالا دانشمندان با این یافته جدید اطلاعات جدیدی از تمدن انسان اولیه دست یافته اند.
در مطالعه‌ای که نتایج آن ماه گذشته در نشریه «طبیعت»، منتشر شد، قدمت این بناهای ساخت دست بشر، ۱۷۶۵۰۰ سال تخمین زده شد که با این حساب این ستون‌ها و دایره‌ها در بین آثار کشف شده از اولین ساختارهای دست بشر است.
با توجه به کشفیات دانشمندان این ساختارها مربوط به زمان انسان نئاندرتال بوده است.
قدمت این ساختارهای پیچیده نشان می‌دهد که این جامعه باستانی نشانه‌هایی از مدرنیته بودن را بسیار زودتر از آنچه دانشمندان تصور می کنند، داشته‌اند.
با وجودی‌که حدس زده می‌شود این بناها برای اجرای مراسم مذهبی یا نمادین به‌کار می‌رفته، هنوز کاربرد واقعی این ساختارها ناشناخته باقی‌مانده است.
این ساختارها نمایانگر سطحی از اجتماعی سازمان یافته و استفاده از آتش است که از درک‌های گذشته ما از توانایی‌های انسان در آن زمان فراتر می‌رود.
نمونه ای از استالاگمیت یا چکیده، در غاری در ویرجینیا، آمریکا (KAREN BLEIER/AFP/GettyImages)
